Hoewel het Engels niet altijd is wat het zou moeten zijn, compenseert het gebruik van humor en allitererende koppen voldoende om het Thaise nieuws eenvoudig en aangenaam weg te lezen. Hier en daar verstoken van objectiviteit, dat wel. Regelmatig laten verslaggevers hun echte mening doorschemeren in het artikel. Het gebruik van aanhalingstekens om de lezer een indruk te geven wat de auteur er werkelijk van denkt, wordt dan ook niet geschuwd in de krant.
Misdaadverslaggeving in Thailand neemt een groot deel van de kranten in beslag: zo ongeveer de helft van alle artikelen. Weer de helft van al deze artikelen lijkt de alomtegenwoordige strijd tegen drugs te beslaan. Iedere ‘drugbust’ wordt groot uitgemeten in de krant. Verdachten komen volledig in beeld op de begeleidende foto, inclusief de in beslag genomen drugs en drugsparaphernalia. De boodschap is duidelijk: drugs zijn slecht, gevaarlijk, leiden tot iedere vorm van misdaad en dienen volledig de kop in gedrukt te worden. Regelmatig vormt deze boodschap de slotzin van zo’n ‘drugsbust’ krantenartikel. Het enigszins verrassende nieuws dat ook met grote regelmaat de drugsopspoorders (rechercheurs) zelf, ondanks het krijgen van een levenslange celstraf, zich laten verleiden tot drugshandel, lijkt de Thai niet aan het denken zetten over de onuitroeibaarheid van drugshandel in hun land. Ook deze gevallen worden in volle glorie, met naam en toenaam en een foto, breed uitgemeten in de pers. Al waarna zij voor eeuwig worden weggestopt in de gevangenis.
Verbazingwekkend genoeg geven de kranten niet de indruk dat de Thai zich erg bekommeren om zaken waar wij ons in de Westerse wereld druk maken, zoals mensenhandel, (gedwongen) prostitutie, kindermisbruik . Heel af en toe komen de onderwerpen voorbij, maar in verhouding tot de verslaggeving omtrent drugs en drugsproblematiek wordt het slechts minimaal aangestipt.
Moord en doodslag komen regelmatig voor in Thailand, zowel bij de Thai als ook de vele toeristen die het land rijk is. De berichtgeving is totaal anders dan in Nederland. Ten eerste wordt ieder artikel begeleid met een foto van het plaats delict, inclusief lijk. Het lijk is wel wazig gemaakt (geblurd) maar de volledige plaats delict wordt aan de hele wereld getoond. Volledige namen van slachtoffers en verdachten worden genoemd. Ook een verslag van de verwondingen en beschadigingen aan het lichaam en de wijze waarop ze het hebben aangetroffen blijft niet achterwege. In Nederland is deze informatie alleen beschikbaar voor degenen die het plaats delict in het kader van hun werk bezochten (politie, recherche, forensisch arts). Hoe een verhoor met een verdachte in Thailand verloopt, met het vrijgeven van al deze daderkennis, snap ik niet goed. Heel krantenlezend Thailand weet immers bijna alles wat de werkelijke dader weet.
Al met al was een tijdje Engelstalige Thaise kranten lezen erg leuk en interessant. Het gaf een klein inkijkje in de manier waarop er tegen misdaad in Thailand wordt aangekeken en hoe ermee om wordt gegaan. Tot mijn verbazing komen er regelmatig mannelijke Westerse toeristen om in Thailand. Soms door drank of drugsmisbruik, maar meestal door zelfmoord of moord.
Meer informatie:
Lees over de zaak van de dode vrouw in de bosjes in Pattaya (foto hierboven) in de Daily Pattaya om een indruk te krijgen van Thaise berichtgeving omtrent moord & doodslag