Gemiddeld eens in de week probeer ik jullie deelgenoot te maken van mijn belevenissen als forensisch arts. Een prachtig vak waarin ik ontzettend veel bijzondere, noemenswaardige, ontroerende, spannende, leuke en soms ook minder leuke dingen meemaak.
Totnogtoe heb ik al veel gedaan om mijn verhalen zo min mogelijk herleidbaar te maken naar het originele verhaal. Eigenlijk zijn mijn verhalen een afgeleide van de werkelijkheid. Het samenbreien van ervaringen, met een vleugje fantasie, vormen de basis van ieder verhaal. Ooit een verhaal, nu een semi-fictief blogverhaal.
Daar gaat verandering in komen. Steeds meer ontstaat er een roep om regels en regulering omtrent blogs, twittergedrag en online gedrag op ieder mogelijk sociaal medium. Zo ook op mijn werk.
Om deze regels te respecteren, zal ik vanaf nu alleen nog maar fictie schrijven. Wel gebaseerd op wat ik mee heb gemaakt, maar van nu af aan van A tot Z gebaseerd op mijn fantasie.
Zo hoop ik op een leuke manier door te kunnen gaan en een blijven kijkje te kunnen geven in de keuken van de sociale gezondheidszorg.
NB Twitter gaat ook door, maar ook daar zal ik m.b.t. belevenissen met arrestanten, patienten, daklozen voortaan in fictievorm schrijven. Het had zo kunnen gebeuren. Maar het is niet wat ik op dat moment werkelijk meemaak.
Totnogtoe heb ik al veel gedaan om mijn verhalen zo min mogelijk herleidbaar te maken naar het originele verhaal. Eigenlijk zijn mijn verhalen een afgeleide van de werkelijkheid. Het samenbreien van ervaringen, met een vleugje fantasie, vormen de basis van ieder verhaal. Ooit een verhaal, nu een semi-fictief blogverhaal.
Daar gaat verandering in komen. Steeds meer ontstaat er een roep om regels en regulering omtrent blogs, twittergedrag en online gedrag op ieder mogelijk sociaal medium. Zo ook op mijn werk.
Om deze regels te respecteren, zal ik vanaf nu alleen nog maar fictie schrijven. Wel gebaseerd op wat ik mee heb gemaakt, maar van nu af aan van A tot Z gebaseerd op mijn fantasie.
Zo hoop ik op een leuke manier door te kunnen gaan en een blijven kijkje te kunnen geven in de keuken van de sociale gezondheidszorg.
NB Twitter gaat ook door, maar ook daar zal ik m.b.t. belevenissen met arrestanten, patienten, daklozen voortaan in fictievorm schrijven. Het had zo kunnen gebeuren. Maar het is niet wat ik op dat moment werkelijk meemaak.
RSS-feed