Zoals gebruikelijk is de woonkamer gevuld met familie en vrienden. Ze klinken een wijnglas op hun geliefde. “Jammer dat ze dit glaasje niet mee kan doen,” hoor ik een familielid zeggen.
De huisarts licht me de reden van euthanasie toe. Kort geleden was een tumor in de alvleesklier gevonden. Een operatie werd verricht, maar het mocht niet baten. Levensreddende maatregelen waren uitgeput. Het vooruitzicht was slecht maar onvermijdelijk. Ze besloot er het beste van te maken. Haar voorliefde voor goede wijn benutte ze maximaal. De slijter mocht de wijnrekken met de beste wijnen vullen. Iedere dag een goede fles, was het motto.
Ze besloot om de dood via de mond binnen te laten komen. Een drankje die de laatste minuten van het leven inluidt. Het was echter niet haar laatste drankje. De dodelijke cocktail werd weggespoeld met de beste wijnfles uit haar collectie, zo vertelt de huisarts me.
“De apotheker adviseerde om – indien er nog iets na de cocktail genuttigd zou worden – een drank met alcohol in te laten nemen. Dat gaat beter met de chemische samenstelling van de cocktail.” Aldus de huisarts.
Dat kwam ditmaal heel mooi uit.
Afscheid met een glas wijn. Ook nog eens op medische indicatie.
Het klonk als een waardig afscheid.