Bij binnenkomst in de cel zit de vrouw die ik moet gaan bezoeken huilend in het hoekje van de cel. Hoofd voorover, haar in slierten voor het gezicht naar beneden. Ze zit zachtjes te snikken. Pas als ik dichterbij kom, valt mijn komst haar op. Ze kijkt langzaam omhoog.
De alcohollucht komt me tegemoet. Ze is – slingerend van de ene naar de andere weghelft – aangehouden door de politie. De lucht in haar auto was zo penetrant dat ze meteen naar het bureau is meegenomen. Blazen leverde een enorm alcoholpromillage op.
Na een aantal routinevragen en standaard onderzoekjes vraag ik haar wat er nu precies gebeurd is. Ze heeft namelijk een blanco ‘voorgeschiedenis’ bij de politie en in gesprek merk ik dat ze een vrij intelligente vrouw is. Nog voordat ik mijn vraag af kan maken, barst ze nogmaals in huilen uit. “Mijn vader is gister overleden! Ik mis hem zooooooooooo,” roept ze met grote uithalen. “Het doet me zo’n pijn, ik wilde mezelf verdoven. Ik heb alle vodka in huis gemixt tot het op was.”
“Ik kan me voorstellen dat het een moeilijke tijd voor je is,” zeg ik tegen de jonge vrouw.
“Ja, is het ook en weet je….. mijn vader heeft ook NOOIT aan me gezeten.”
Eventjes raak ik van mijn a propos. Suggereert ze nou dat ze misbruikt had willen worden?
“Ja je hoort het GOED ja, hij heeft me nooit aangeraakt,” schreeuwt ze in mijn gezicht. “Even knuffelen, samen op de bank hangen, samen douchen, op zijn nek zitten, het was er allemaal niet bij. Zodra ik meer dan een armlengte in de buurt kwam, duwde hij me weg en vertelde hij me vooral ‘niet te dichtbij te komen’.”
“Hoezo dan?”
“Hij had het er altijd over dat iedereen dan zou denken dat ie een vieze pedofiel is. Hij er problemen mee zou krijgen. Terwijl ie nooit een vlieg kwaad gedaan heeft! Ondertussen moest ik altijd maar oprotten! Wat voor vader is dat nou? Hij gaf me nog liever een klap om me weg te slaan dan een knuffel.”
“Wat vervelend dat je dat hebt moeten missen."
Ik rond het gesprek af, geef haar een hand en verlaat de cel. Inmiddels is ze het hoekje weer in gekropen en zit ze op haar duim te zuigen.
Eenmaal buiten de cel hoor ik haar weer huilen.
“Waar is mijn PAPA? Ik wil een knuffel van mijn papaaaaaaaaaaaaa, gewoon 1 keer een knuffel.”
En zo snikte ze door.
De alcohollucht komt me tegemoet. Ze is – slingerend van de ene naar de andere weghelft – aangehouden door de politie. De lucht in haar auto was zo penetrant dat ze meteen naar het bureau is meegenomen. Blazen leverde een enorm alcoholpromillage op.
Na een aantal routinevragen en standaard onderzoekjes vraag ik haar wat er nu precies gebeurd is. Ze heeft namelijk een blanco ‘voorgeschiedenis’ bij de politie en in gesprek merk ik dat ze een vrij intelligente vrouw is. Nog voordat ik mijn vraag af kan maken, barst ze nogmaals in huilen uit. “Mijn vader is gister overleden! Ik mis hem zooooooooooo,” roept ze met grote uithalen. “Het doet me zo’n pijn, ik wilde mezelf verdoven. Ik heb alle vodka in huis gemixt tot het op was.”
“Ik kan me voorstellen dat het een moeilijke tijd voor je is,” zeg ik tegen de jonge vrouw.
“Ja, is het ook en weet je….. mijn vader heeft ook NOOIT aan me gezeten.”
Eventjes raak ik van mijn a propos. Suggereert ze nou dat ze misbruikt had willen worden?
“Ja je hoort het GOED ja, hij heeft me nooit aangeraakt,” schreeuwt ze in mijn gezicht. “Even knuffelen, samen op de bank hangen, samen douchen, op zijn nek zitten, het was er allemaal niet bij. Zodra ik meer dan een armlengte in de buurt kwam, duwde hij me weg en vertelde hij me vooral ‘niet te dichtbij te komen’.”
“Hoezo dan?”
“Hij had het er altijd over dat iedereen dan zou denken dat ie een vieze pedofiel is. Hij er problemen mee zou krijgen. Terwijl ie nooit een vlieg kwaad gedaan heeft! Ondertussen moest ik altijd maar oprotten! Wat voor vader is dat nou? Hij gaf me nog liever een klap om me weg te slaan dan een knuffel.”
“Wat vervelend dat je dat hebt moeten missen."
Ik rond het gesprek af, geef haar een hand en verlaat de cel. Inmiddels is ze het hoekje weer in gekropen en zit ze op haar duim te zuigen.
Eenmaal buiten de cel hoor ik haar weer huilen.
“Waar is mijn PAPA? Ik wil een knuffel van mijn papaaaaaaaaaaaaa, gewoon 1 keer een knuffel.”
En zo snikte ze door.
RSS-feed