‘Doodstraf HERINVOEREN.’
‘Internet verbieden.’
‘Dit soort sicko’s wil ik niet in Nederland.’
Zo even een greep uit de reacties die kwamen na het uitkomen van het nieuws dat Robert M. was gearresteerd i.v.m. een grootschalige zedenzaak. Met kindjes. Hele kleine kindjes.
Voordat ik verkeerd opgevat word, het volgende. Ook ik vind gedwongen seks, en al helemaal met kinderen, absoluut walgelijk. Niet goedkeurenswaardig. Nooit.
De reacties op websites van kranten, op blogs, op twitter in de afgelopen dagen waren echter niet mis. Executeren, castreren, een uurtje volkswoede op de verdachte loslaten op het Leidseplein, alle ellende die je kunt verzinnen, heb ik voorbij zien komen als een door het publiek geopperde straf. Of misschien wel beter gezegd: ‘oplossing’ voor het probleem.
In de afgelopen dagen heb ik mij afgevraagd wat nu de oorzaak is van deze enorme woede. Behalve het voor de hand liggende antwoord ‘je moet met je poten van kinderen afblijven’. Dat is helemaal waar. Maar speelt er misschien niet meer als discussierend, typend en reagurend Nederland zo los gaat?
Wat mij soms verweten wordt, is dat ik daders als personen toon. Als mensen van vlees en bloed. Dat ik soms ontzettend kan lachen met mensen die verschrikkelijke daden hebben begaan. Dat ze soms zielig zijn. Pijn lijden.
Hoe durf je zo’n slechterik zo te laten zien? Zo, als mens?
Robert M. vertegenwoordigt een idee dat moeilijk te verkroppen is. Dat je kinderen nooit honderd procent veilig zijn. Dat je, wat je ook als goede, oplettende, verantwoordelijke ouder doet, er toch een engerd is die zich aan je kind kan vergrijpen. En dat wij machteloos moeten toezien dat dit gewoon gebeuren kan. Ook in Nederland.
We kijken liever weg van hetgeen wij niet wensen te zien. Ik zie het veel op internet. Een commentaar op je blog die je onwelgevallig is. Zo gedelete. Een persoon die op Twitter iets zegt wat jou niet aanstaat? Hup, op de block. Het NOS zendt beelden uit van een dood kind? Verontwaardigd mail je de hoofdredacteur van het NOS dat je zoiets nooit en te nimmer meer wilt zien. Sites met teksten of beelden die je niet aanstaan, klik je meteen weg.
Met een executie van Robert M., of een enkeltje naar de donkerste krochten van een kerker, hoeven wij niet meer geconfronteerd te worden met onze grote angst. Dat onze kinderen niet altijd veilig zijn. Wat we ook doen.
Maar daar lossen we het probleem niet mee op.
Het enige wat we ermee doen, is er niet meer mee om hoeven gaan.
Maar door weg te kijken, is nog nooit een probleem in onze maatschappij verdwenen…..
CSI dokter heeft de oplossing voor dit probleem ook niet. Maar het opjagen, het totaal uitsluiten van pedo's in onze samenleving lijkt haar ook niet DE oplossing. Evenals internet de schuld geven van de misdragingen van deze mensen.
CSI dokter delete geen reacties op haar blog en blockt niemand op twitter. Ze blijft lachen met boeven. Ook met de echte slechteriken. Dat betekent echter niet dat zij hun daden goedkeurt.
LINKS
BLOG Wij willen kinderporno - Chris Klomp
NRC Next - Pedofielen uit de kast
‘Internet verbieden.’
‘Dit soort sicko’s wil ik niet in Nederland.’
Zo even een greep uit de reacties die kwamen na het uitkomen van het nieuws dat Robert M. was gearresteerd i.v.m. een grootschalige zedenzaak. Met kindjes. Hele kleine kindjes.
Voordat ik verkeerd opgevat word, het volgende. Ook ik vind gedwongen seks, en al helemaal met kinderen, absoluut walgelijk. Niet goedkeurenswaardig. Nooit.
De reacties op websites van kranten, op blogs, op twitter in de afgelopen dagen waren echter niet mis. Executeren, castreren, een uurtje volkswoede op de verdachte loslaten op het Leidseplein, alle ellende die je kunt verzinnen, heb ik voorbij zien komen als een door het publiek geopperde straf. Of misschien wel beter gezegd: ‘oplossing’ voor het probleem.
In de afgelopen dagen heb ik mij afgevraagd wat nu de oorzaak is van deze enorme woede. Behalve het voor de hand liggende antwoord ‘je moet met je poten van kinderen afblijven’. Dat is helemaal waar. Maar speelt er misschien niet meer als discussierend, typend en reagurend Nederland zo los gaat?
Wat mij soms verweten wordt, is dat ik daders als personen toon. Als mensen van vlees en bloed. Dat ik soms ontzettend kan lachen met mensen die verschrikkelijke daden hebben begaan. Dat ze soms zielig zijn. Pijn lijden.
Hoe durf je zo’n slechterik zo te laten zien? Zo, als mens?
Robert M. vertegenwoordigt een idee dat moeilijk te verkroppen is. Dat je kinderen nooit honderd procent veilig zijn. Dat je, wat je ook als goede, oplettende, verantwoordelijke ouder doet, er toch een engerd is die zich aan je kind kan vergrijpen. En dat wij machteloos moeten toezien dat dit gewoon gebeuren kan. Ook in Nederland.
We kijken liever weg van hetgeen wij niet wensen te zien. Ik zie het veel op internet. Een commentaar op je blog die je onwelgevallig is. Zo gedelete. Een persoon die op Twitter iets zegt wat jou niet aanstaat? Hup, op de block. Het NOS zendt beelden uit van een dood kind? Verontwaardigd mail je de hoofdredacteur van het NOS dat je zoiets nooit en te nimmer meer wilt zien. Sites met teksten of beelden die je niet aanstaan, klik je meteen weg.
Met een executie van Robert M., of een enkeltje naar de donkerste krochten van een kerker, hoeven wij niet meer geconfronteerd te worden met onze grote angst. Dat onze kinderen niet altijd veilig zijn. Wat we ook doen.
Maar daar lossen we het probleem niet mee op.
Het enige wat we ermee doen, is er niet meer mee om hoeven gaan.
Maar door weg te kijken, is nog nooit een probleem in onze maatschappij verdwenen…..
CSI dokter heeft de oplossing voor dit probleem ook niet. Maar het opjagen, het totaal uitsluiten van pedo's in onze samenleving lijkt haar ook niet DE oplossing. Evenals internet de schuld geven van de misdragingen van deze mensen.
CSI dokter delete geen reacties op haar blog en blockt niemand op twitter. Ze blijft lachen met boeven. Ook met de echte slechteriken. Dat betekent echter niet dat zij hun daden goedkeurt.
LINKS
BLOG Wij willen kinderporno - Chris Klomp
NRC Next - Pedofielen uit de kast
RSS-feed