Een buitenlandse jongeman wacht mij op bij de Zedenpolitie. Een uitzonderlijk tafereel want 9 van de 10 keer word ik er voor een vrouw bij geroepen. Dat neemt overigens niet weg dat seksueel misbruik van mannen veel meer voorkomt, dan je zou denken. Maar dat is een andere zaak.
Youssef is met zijn moeder naar de politie gekomen. Hij vertelt verkracht te zijn. Door een man. Hij heeft zo’n last van achteren, dat hij niet eens op een stoel kan zitten.
Maar hoe kwam het zover?
Youssef loopt met mij mee naar de zedenkamer. Of beter gezegd, schuifelt. De jongen kan niet eens normaal meer lopen, hij sloft met zijn voeten over de vloer om vooruit te komen.
Als ik achter mijn tafel zit, blijft Youssef staan. Zitten doet te veel pijn. Zijn moeder is meegelopen en kijkt bezorgd toe.
“Vertel eens wat er gebeurd is.”
“Ik kwam de moskee uit en zag een man staan. De man, van middelbare leeftijd, sprak mij aan en vroeg me om hulp. Hij was moeilijk ter been en vroeg mij om te helpen om wat spullen in zijn Canta te laden. Ik wilde hem hier uiteraard wel bij helpen en liep mee.”
“En toen?”
“Voordat ik het wist, kreeg ik een klap van achteren op mijn hoofd. Ik raakte buiten bewustzijn. Hij heeft me meegenomen, maar ik wist niet waar hij me naartoe nam. Toen we ergens stilstonden, kwam ik weer bij. Ik merkte dat hij mijn broek naar beneden had getrokken. Hij nam me van achteren. Toen raakte ik weer mijn bewustzijn kwijt.”
De jongeman zou in de Kwakel uit de Canta zijn gegooid. Hij meldde zich echter op het bureau in Amstelveen.
“Hoe kwam je van de Kwakel in Amstelveen?”
“Daar ben ik naartoe gelopen. Half uurtje en ik was er.”
Een snelle rekensom maak ik in mijn hoofd. Zijn wandeltempo (schuifelen) beschouwend, lijkt mij die afstand in een half uur afleggen, zo goed als onmogelijk. Tien kilometer haal je schuifelend niet in dertig minuten. Wijselijk houd ik mijn mond.
Na het zedenonderzoek vertrekt de jongen uit de ruimte. Bij lichamelijk onderzoek valt me op dat ik geen enkele bult op het hoofd van Youssef kan ontwaren. Dat zou ik toch – gezien zijn verhaal – op zijn minste moeten vinden.
Moeder praat nog even met ons na. “Wat een pech heeft Youssef toch, hij heeft ook al zoveel schulden!
Moeder verlaat de kamer.
De zedenrechercheur kijkt mij betekenisvol aan.
Er is zeker wat misgegaan met Youssef. En ik denk dat er ook wat tegen zijn zin gebeurd is. Maar van zijn verhaal klopt niks.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat Youssef lichamelijke diensten aanbood, in ruil voor geld.
En helaas gaat het soms mis, met die jongens…
Voor meer informatie over homoprostitutie lees:
Homoprostitutie leidt vaak tot ernstige problemen van @vkmenno
Youssef is met zijn moeder naar de politie gekomen. Hij vertelt verkracht te zijn. Door een man. Hij heeft zo’n last van achteren, dat hij niet eens op een stoel kan zitten.
Maar hoe kwam het zover?
Youssef loopt met mij mee naar de zedenkamer. Of beter gezegd, schuifelt. De jongen kan niet eens normaal meer lopen, hij sloft met zijn voeten over de vloer om vooruit te komen.
Als ik achter mijn tafel zit, blijft Youssef staan. Zitten doet te veel pijn. Zijn moeder is meegelopen en kijkt bezorgd toe.
“Vertel eens wat er gebeurd is.”
“Ik kwam de moskee uit en zag een man staan. De man, van middelbare leeftijd, sprak mij aan en vroeg me om hulp. Hij was moeilijk ter been en vroeg mij om te helpen om wat spullen in zijn Canta te laden. Ik wilde hem hier uiteraard wel bij helpen en liep mee.”
“En toen?”
“Voordat ik het wist, kreeg ik een klap van achteren op mijn hoofd. Ik raakte buiten bewustzijn. Hij heeft me meegenomen, maar ik wist niet waar hij me naartoe nam. Toen we ergens stilstonden, kwam ik weer bij. Ik merkte dat hij mijn broek naar beneden had getrokken. Hij nam me van achteren. Toen raakte ik weer mijn bewustzijn kwijt.”
De jongeman zou in de Kwakel uit de Canta zijn gegooid. Hij meldde zich echter op het bureau in Amstelveen.
“Hoe kwam je van de Kwakel in Amstelveen?”
“Daar ben ik naartoe gelopen. Half uurtje en ik was er.”
Een snelle rekensom maak ik in mijn hoofd. Zijn wandeltempo (schuifelen) beschouwend, lijkt mij die afstand in een half uur afleggen, zo goed als onmogelijk. Tien kilometer haal je schuifelend niet in dertig minuten. Wijselijk houd ik mijn mond.
Na het zedenonderzoek vertrekt de jongen uit de ruimte. Bij lichamelijk onderzoek valt me op dat ik geen enkele bult op het hoofd van Youssef kan ontwaren. Dat zou ik toch – gezien zijn verhaal – op zijn minste moeten vinden.
Moeder praat nog even met ons na. “Wat een pech heeft Youssef toch, hij heeft ook al zoveel schulden!
Moeder verlaat de kamer.
De zedenrechercheur kijkt mij betekenisvol aan.
Er is zeker wat misgegaan met Youssef. En ik denk dat er ook wat tegen zijn zin gebeurd is. Maar van zijn verhaal klopt niks.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat Youssef lichamelijke diensten aanbood, in ruil voor geld.
En helaas gaat het soms mis, met die jongens…
Voor meer informatie over homoprostitutie lees:
Homoprostitutie leidt vaak tot ernstige problemen van @vkmenno
RSS-feed